شرح غمت به وصف نخواهد شدن تمام

جهدم به آخر آمد و دفتر تمام شد

——————————
از کلیه شرکت کنندگان گرامی صمیمانه متشکریم.

• شماره لینک#17649 -   ضمیمه یافت نشد!

ای دست ها برای دعا آسمان كجاست ؟

ای شهر، راه گمشده جمكران كجاست؟

طيبه تقی زاده

فاش می گويم امامم مهدی است

تا دم آخر کلامم مهدی است

ناصر شهرياری

چون گدا اين خانه را در ميزند

می ز جام پور کوثر می زند

ناصر شهریاری

هر نفس با ياد دلبر می زند

در هوايش مرغ دل پر می زند
ناصر شهریاری

صبر كن می رسد آن روز كه تو برگردی

پدر غصه از اين حادثه در می آيد
رزيتا نعمتی

باز روزي راه او كج مي شود
او كه تنديس وجودش ، زمزم است

بر سر قبر خرابم مي رسد
او كه او را پور مريم ، همدم است !

طاهره حسن آبادي

در ميان معرکه باشد چنين

هم علی و هم يل ام البنين
ناصر شهریاری

دشمن حيدر بگو ديگر خموش

خون حيدر در رگش اندر خروش

ناصر شهریاری

در رکابش عالمی حلقه به گوش

برده خالش از دو عالم عقل و هوش
ناصر شهریاری

یک جمعه گریه های تو را درک می کنیم
عجل ، امام منتقم کربلای ما
***علی ناظمی***

این پنج روزه نوبت ما ، کاش با تو بود
بر روی رد پای تو می بود پای ما

علی ناظمی

دیگر به اخر خط دوری رسیده ایم
ای انتها غیبت تو ابتدای ما

علی ناظمی

ما از ندیدنت بخدا شکوه می کنیم
ای امتداد هرشب یا ربنا ما

علی ناظمی

این هفته هم سه شنبه شب جمکران گذشت
پاسخ نداشت این همه ، آقا بیای ما

علی ناظمی

دیگر دو بال آرزویمان شکسته است
از انتظار پر شده حال و هوای ما

علی ناظمی

بوی ظهور می رسد از کوچه های ما
نزدیک تر شده به اجابت دعای ما

استاد سازگار

رها کنیـد حرم را، حرم، دیار علی است
به دست مهدی موعود، ذوالفقار علی است
***استاد سازگار***

یهودیـان همه جا در شرارِ نار کنید
الا تمامــی وهابیــان فــرار کنید

استاد سازگار

جهانیان! همـه جا در کنار یار کنید
دل خـزان زده خویش را بهار کنید

استاد سازگار

حـرم رسانه آوازه «انـا المهدی» است
چهان پر از سخنِ تازه «انا المهدی» است

استاد سازگار

امـام عصر که بر او سـلام ابراهیم
قیـام کــرده، کنـار مقـام ابراهیم

استاد سازگار

ز مکـه سر زده صبح قیام ابراهیم
رسد بـه عالـم هستی پیام ابراهیم

استاد سازگار

دعـای عهد و فرج را همـه مرور کنید
سلام تازه بر آن تک سوار نور می‌آید

استاد سازگار

بشارت ای همه یاران که یار می‌آید
نویــد رحمـت پــروردگار می‌آید

استاد سازگار

فـرار ابـر و رخ آفتــاب را نگــرید
سراب‌هـا همـه رفتنـد، آب را نگرید

استاد سازگار

ز تیرگـی چـه زیان کوه نور نزدیک است
رهی که بود به چشم تو دور، نزدیک است

استاد سازگار

ز تیرگـی چـه زیان کوه نور نزدیک است
رهی که بود به چشم تو دور، نزدیک است

استاد سازگار

دوبـاره آیـه جاء الحق آشکار شده
به یمن وصل، همه فصل‌ها بهار شده

استاد سازگار

بیــا ترانـه داوود را بخـوان تـا مـن
سرود مهـدی موعود را بخوان با من

استاد سازگار

سامرا شد رشک جنات برين

شد بهشت ديگری روی زمين
ناصر شهریاری

عسگری در خانه، خيرالناس داشت

در بغل آيينه ی عباس داشت
ناصر شهریاری

عالم امشب جان پر احساس داشت

عطر نرگس جلوه های ياس داشت
ناصر شهریاری

شد ز بوی نرگسی اش سينه مست

وز جمالش ديده ی آيينه مست

ناصر شهریاری

خطاب حضرت معبود را بخوان با من
پیام قاصـد و مقصود را بخوان بـا من

استاد سازگار

بهشت وصل خـدا را ثمر مبارک باد
بـرای منتظـران این خبر مبارک باد

استاد سازگار

حيدری با جلوه ی پيغمبری

احمدی با جلوه های حيدری
ناصر شهریاری

آمده مشکل گشای ديگری

کوثری ديگر ز نسل کوثری
ناصر شهریاری

بشـارت آمـده بهـر بشـر مبارک باد
شب فراق سحر شد، سحر مبارک باد

استاد سازگار

همه کنیـد قیـام و همـه دهید سلام
امـام کـل زمان‌ها دوباره گشت امام

استاد سازگار

نام او همنام ختم المرسلين

وارث علم اميرالمومنين
ناصر شهریاری

زمان زمان شروع زعامت مهدی است
غدیـر دوم شیعـه، امـامت مهدی است

استاد سازگار

خاک پای او همه دُر و گهر

آمد آنکه از پی اش آيد سحر
ناصر شهریاری

قیامتـی است گمانم قیامت مهدی است
جهـان محیط وسیع کرامت مهدی است

استاد سازگار

شب شکست و نور حق شد جلوه گر

در دل شب پرتو افشان شد قمر
ناصر شهریاری

مانند خورشید در پشت ابری
هم باشهامت هم کوه صبری
هم پاک و زیبا هم مهربانی
یعنی امام و صاحب زمانی
هر روز و هر شب در یاد مایی
هم با محبت هم با دعایی
آن چهره ات را می­دیدم ای کاش
مهدی(عج)خوبم در قلب من باش

نرگس سادات موسوی

شمشیرها را گو ببارند از سر بُغض
از عشق، ما جز این تمنایی نداریم!
سلمان هراتی

با همه سادگیشون
توحوض ما رها بشن
یـه آرزو بـرای مـن یـه آرزو بـرای
تــو کاش برسه به آسمون
صدای من صدای تو

نرگس سادات نوری

وقتی عطش می‌بارد از ابر سترون
جز نام آبی تو، آوایی نداریم
سلمان هراتی

تمام آرزوهاشون
بـه رنگ آسمـون باشن
دلم میخواد نسیم بیاد
مشت بهار رو واکنه
تـمامی باغها رو بـا
شـکـفـتـن آشـنا کـنـه
دلم میخواد ستاره ها
مهمون حوض مابشن

نرگس سادات نوری

تو آبروی خاکی و حیثیّت آب
دریا تویی، ما جز تو دریایی نداریم
سلمان هراتی

ای سایه‌سار ظهر گرم بی‌ترّحم!
جز سایه دستان تو، جایی نداریم
سلمان هراتی

ما بی‌تو تا دنیاست، دنیایی نداریم
چون سنگ خاموشیم و غوغایی نداریم
سلمان هراتی

یـه آرزو یـه آرزو
یـه آرزوی مـونـدنی
مثل غزل شنیدنی
مثل تـرانـه خونـدنـی
دلم میخواد که آسمون
مال پرنده ها باشه
با همـه پرنده هـاش
توی دل تـو جابـشـه
دلم میخواد که آدما
همیشه مهربون باشن

نرگس سادات نوری

و جمعه ای که بیایی، تمام عرش خدا
به سمت خاک سرازیر می شود، برگرد
نگار جمشیدنژاد

آید امام غایب

در انتظار اویم

در یاد و فکر ماهست

من بی قرار اویم

جانم فدای مهدی

آن وارث پیمبر

در پنج سالگی شد

ایشان امام و رهبر

نرگس سادات نوری

همیشه جای تو در لحظه هایمان خالیست
غروب جمعه که دلگیر می شود، برگرد
نگار جمشید نژاد

برای روشنی چشم آسمان، خورشید
میان چشم تو تکثیر می شود، برگرد
نگار جمشید نژاد

بودنِ تو حس می کنم

از بچگیم تا به حالا

یه عمره که منتظرم

مهدی جونم دوست دارم

من کوچولو منتظرم

منبع:مجله چشمه خورشید

در انتظار تو با کوله باری از وحشت
زمین دوباره زمین گیر می شود، برگرد
نگار جمشید نژاد

امام زمان دوست دارم

من نو گل باغ توام

چه روز خوبی من دارم

منتظر یه عیدی ام

با اینکه سن من کمه

منبع:مجله چشمه خورشید

برای آمدنت دیر می شود، برگرد
زمان ز پرسه زدن سیر می شود، برگرد
نگار جمشید نژاد

وقتی که زشتی رو دید ازدست آنها رنجید

گفت که هنوز یار ندارم عاشق وغم خوار ندارم

بچه ها بیدار بشیم باهم دیگه یار بشیم

با هم بگیم حرف خوب انجام بدیم کار خوب

با هم بخونیم دعا همه بخواهیم از خدا

و عجل فرجهم و عجل فرجهم

*مهدی وحیدی صدر

مارو نگاه می کنه همش دعا می کنه

او صاحبِ زمونه اما چرا پنهونه

چون بیشتر آدم ها غافل از یادخدا

با کارهای زشتشون شدند اسیر شیطون

آقا امام زمان یار همه شیعیان

*مهدی وحیدی صدر

سلام سلام بچه ها سلام سلام غنچه ها

روی زمین زیبا یه گوشه ای همین جا

امام آخر ما آقا و سرور ما

مهدی صاحب زمان رهبر کل جهان

*مهدی وحیدی صدر

با تو یعنی:عشق،یعنی:آفتاب
آفتاب عشق، بر عالم بتاب
نسترن قدرتی

جمعه ای بیاید او

جمعه هفتمین روز است

با تمام انسانها

مهربان و دلسوز است

با محبت مهدی

زندگی نکو باشد

در میان یک هفته

جمعه روز او باشد ;}

*مهدی وحیدی صدر

آقا به جان پهلوی زهرا ظهور کن

درد مدینه بی تو مداوا نمی شود

آقا شنیده ام که بهار ظهور تو

بی انتقام حضرت زهرا نمی شود

علی اشتری

کنم همیشه باور

حضور مهدی ام را

خدا کند ببینم

ظهور مهدی ام را

بدان که زندگی داد

شبیه چشمه و رود

سال شروع غیبت

سیصدو بیست و نه بود

*مهدی وحیدی صدر

با تو می خوانیم شعر سبز نور
با تو می آییم تا اوج حضور
نسترن قدرتی

من در پناهِ چَشمهايت سرفرازم
از اين كه آقاي مني بر خود بنازم
شد خاكساري حريمت آبرويم
خاكِ كف پاي تو شد مُهرِ نمازم
قاسم نعمتی

با تو تا سبز رهایی می رویم
تا حریم آشنایی می رویم
نسترن قدرتی

من یار مهربانم من صاحب زما نم
اگر می خوای بدونی امام شیعیا نم
حضرت عسگری بود بابای مهربا نم
سَیده نرجس خاتون مادر خوش نشا نم
آورده است به دنیا در نیمه شعبا نم
من مهدی و قا ئمم حجّت این زما نم

کشکول

با تو بوی عشق دارد خانه ها
بوی گل دارد پر پروانه ها
نسترن قدرتی

آقا سلام ، سوز و نوایی به ما بده
هر صبح و شام ، حال بکائی به ما بده
دلتنگ دیدن تو شدیم ، ایها العزیز
آغوش خویش باز کن و جایی به ما بده
محمد فردوسی

پونه ها با عشق لب وا می کنند
ژاله ها با لاله نجوا می کنند
نسترن قدرتی

آمده گل نرگس
غم نمانده در کنجی
فصل خنده می آید
باتو آخرین منجی

*مهدی وحیدی صدر

با طلوعت غنچه ها وا می شوند
دشت ها از نو شکوفا می شوند
نسترن قدرتی

فرش لاله ها پهن است
هر بنفشه آماده
نام توبه هر چیزی
شوق زندگی داده

*مهدی وحیدی صدر

بوی غم دارد، فضای زندگی
گر نباشد عشق ، وای زندگی
نسترن قدرتی

دانه دانه واکرده
غنچه دکمه هایش را
رنگ سبزه ها کرده
خاک تیره پایش را
ازنگاه هرصخره
چشمه ای شده جاری
ازدل پرستوها
مهربان خبر داری؟

*مهدی وحیدی صدر

بگو بگو ندارم

نه غصه و نه دردی

رسیده ماه مهدی(عج)

تولدت مبارک

*مهدی وحیدی صدر

غنچه ای دیگر نمی روید به باغ
خنده ای از ما نمی گیرد سراغ
نسترن قدرتی

عاشق حجت خدا هستي ! ؟
ياعلي ! ترك معصيت اول
باقي دردها و مشکل ها
مي شود با نگاه آقا حل
وحید قاسمی

رسیده بوی نرگس

به کوچه های روشن

گرفته قلب دشمن

تولدت مبارک

*مهدی وحیدی صدر

دوباره کوچه ها شد

نظافت و چراغان

رسیده ماه شعبان

تولدت مبارک

*مهدی وحیدی صدر

بی حضور عشق ،دل افسرده است
باد شور زندگی را برده است
نسترن قدرتی

دوباره شور و خنده

به باغ خانه دادی

رسیده جشن شادی

تولدت مبارک

*مهدی وحیدی صدر

شاهد شب های تلخ انتظار
التهاب سینه های بی قرار
نسترن قدرتی

سلام من به قد او سلام من به قامتش

سلام من به دست او به قدرت امامتش

مهدی وحیدی صدر

ای زلال آبی دریای نور
تکسوار جاده های بی عبور
نسترن قدرتی

سلام من به بوسه­ای که می­رسد به دست او

سلام من به حضرتی که داده مهر و آبرو

مهدی وحیدی صدر

سلام من به لحظه­ای که می رسد ظهور او

سلام من به لحظه­ای که می­رسد عبور او

مهدی وحیدی صدر

ای حضور عشق،ای نور کمال
معنی گلواژه های بی زوال
نسترن قدرتی

گفتم بیا به خانه ی قلبم؛ تو آمدی…
تو آمدی ولی کسی انگار خانه نیست
محمدعلی بیابانی

سلام من به مهدی و به قلب آسمانیش

سلام من به پاکی و به لطف و مهربانیش

مهدی وحیدی صدر

اگر یقین کنم آقا که جمعه می آیی
رها نمی کنم هرگز دمی صبوی تورا
حبیب الله موحد

چقدر اینجا شلوغ است پر از حرف و هیاهو

ولی من توی فکرم که صاحبخانه پس کو

شعر:سید سعید هاشمی

خوب یا بد، هر چه هستیم آخرش مال توایم
سالیانی می شود آقا به دنبال توایم
مجتبی قاسمی

من و بابام امشب در این جا میهمانیم

و خندانیم و خوشحال که تو جمکرانیم

زدی لبخندو بعدش به من دادی گلت را

و دستت را کشیدی به مویم مثل بابا

شعر:سید سعید هاشمی

خوش آن زمان که بیایی به دیدنم آقا
به روی چشم نهم خاک مشکبوی تورا
حبیب الله موحد

چنانکه ماه کمالش به نیمه ی ماه است
کمال نیمه ی شعبان بقیة الله است
هزار ساله شرابی ست انتظار ظهور
که هرکه خورد از آن تا همیشه آگاه است
مهدی رحیمی

خدا نیاورد آن لحظه را که مرگ آید
بدون آنکه ببینم رخ نکوی تورا
حبیب الله موحد

وقتی که تو بیایی

با خود شکوفه داری

در هر کجا که باشی

زیبایی و بهاری

نرگس سادات نوری

بیا بیا که دلم دارد آرزوی تو را
تمام عمر بحق کرده جستوی تورا
حبیب الله موحد

یک عالمه کبوتر

بر دشت سبز و خرم

وقتی که تو بیایی

با خود می آوری گل

همراه تو می آیند

گنجشک و سار و بلبل

نرگس سادات نوری

ای بهار مهربانم! با طلوعت در زمین
روشنی را جمعه فردا تکلم می‌کنی
سید حکیم بینش

وقتی که تو بیایی

پروانه می شود شاد

خوشحال می شود باز

از دیدن تو شمشاد

وقتی که تو بیایی

پر می زنند با هم

نرگس سادات نوری

ازفکرگناه پاک بودن عشق است
ازهجرتوسینه چاک بودن عشق است
آن لحظه که راه می روی آقاجان
زیرقدم تو خاک بودن عشق است
سید مجتبی شجاع

فصل طلوع نور مهدی
فصل غروب رنگ ظلمت
فصل خوش و رنگین کمانی
زیباترین فصلِ عبادت

مصطفی رحماندوست

ای آسمان ابری بباران
برفصل خشک ظلم وخنجر
تا فصل بی مهری سرآید
از راه آید ، فصل بهتر

مصطفی رحماندوست

شافع شو ما را در جزا، اى شافع امت بیا
اى آخرین شمس و ضحى، بازآ بیا امید ما!
سید محمدمهدى سید على آقا

بی او پرستو بی قرار است
در سینه دارد آه و فریاد
بی او نمی بینی در اینجا
پروانه ای را شاد و آزاد

مصطفی رحماندوست

ای آسمان ، ای آبی پاک
بی او کبوترها غریبند
بی او تمام چشمه ساران
از شوقِ خواندن بی نصیبند

مصطفی رحماندوست

هم درد و هم درمان تویى، هم روح و هم ریحان تویى
اى که ولایت حق تو، باشد امامت رسم تو
سید محمد مهدی سید علی آقا

از ریشه می میرد ستم

دور پلیدان می رود

مهدی می آید بعد از او

دنیا دگرگون می شود

سنگدل سنگین دلان

آن روز، پر خون می شود

مصطفی رحماندوست

اى منتها آمال من، بازآ حبیب جان من
بر قلب من والى تویى، بنما رخت هادى تویى
سید محمد مهدی سید علی آقا

آن روز فریاد همه

«الله اکبر» می شود

نخل امید بی کسان

پُر شاخه، پُر بر می شود

از کعبه بانگی آشنا

تا آسمانها می رسد

مصطفی رحماندوست

بازآ و لبخندى بزن، اى آخرین محبوب من
آتش مزن بر جان من، اى دیدنت سوداى من
سید محمد مهدی سید علی آقا

هر راه بجز راه تو کج خواهد شد
بی لطف تو آسمان فلج خواهد شد
ما منتظران اگر بخواهیم همه
امسال همان سال فرج خواهد شد
سید مجتبی شجاع

من عاشق گیسوى تو، دارم هواى کوى تو
جانم فداى موى تو، قوس و قزح ابروى تو
سید محمد مهدی سید علی آقا

هلال نیمه ی شعبان رسید و داغ دل نو شد
دعای آل یاسین خوانده ام با شعر کوتاهی
علیرضا قزوه

مثل باران بی ریا و ساده ای

چون دعا، مهمان هر سجاده ای

باز هم میایی از یک راه دور

شهر را پر میکنی از عطر و نور

با تهیدستان محبت میکنی

شادمانی را تو قسمت میکنی…

رابعه راد

بى وزن شد این شعر من از هجر تو، مَه روى من
شاعر شدم از عشق تو، شرمنده ام از مهر تو
سید محمد مهدی سید علی آقا

ازپــای تــاسـر در شـور و شیــــن است بــرق نگـاهــش مثل حســــین(ع) است

می ایــد از دور خوشــــبو تر از یـــــاس در چشــــم وابرو مـانـند عبــــــاس (ع)

القــصـه ایــن مــرد امیـد دلهاســـــــــت خوشبو تر از یاس فرزند زهراست(س)

نرگس سادات نوری

برکن حجاب غیبتت، بیرون بیا از خلوتت
بازآ تویى موعود من، نظمى بده بر نظم من
سید محمد مهدی سید علی آقا

مـــی ایـــــــــد از دور ,مــردی ســــواره بـــرمــرکب عشـــق, چــــون ماهپــــاره

والشمــس رویـش, واللــیــــل مـــویـش گلـــها هــمه مســــت, از رنگ و بویـش

عـمــــامـــه بر سر, مثــل پیـمبـــــر (ص) در بـازوانــش نـیروی حیــــــــــــــــدر(ع)

نرگس سادات نوری

هر روز و هر شب در یاد مایی

هم با محبت هم با دعایی

آن چهره ات را می­دیدم ای کاش

مهدی(عج)خوبم در قلب من باش

نرگس سادات نوری

حامى تویى، والى تویى، ثانى عشر تنها تویى
یوسف تویى، یعقوب تویى، بازآ عزیزمصطفى
سید محمد مهدی سید علی آقا

مانند خورشید در پشت ابری

هم باشهامت هم کوه صبری

هم پاک و زیبا هم مهربانی

یعنی امام و صاحب زمانی

نرگس سادات نوری

اى حجت قائم بیا، تنها تویى منجى ما
اى سنبل و ریحان بیا، کاراترین درمان تویى
سید محمد مهدی سید علی آقا

سلام من به لحظه­ای که می­رسد عبور او

سلام من به بوسه­ای که می­رسد به دست او

سلام من به حضرتی که داده مهر و آبرو

سلام من به قد او سلام من به قامتش

سلام من به دست او به قدرت امامتش

نرگس سادات نوری

شیعه بوَد مجنون تو، عالم فداى موى تو
سیف على ابروى تو، قرآن تماماً خوى تو
سید محمد مهدی سید علی آقا

به این خوشیم که یک شب به نامتان شادیم
تمام سال اگر کارمان عزاداری است
شاعر: سعید بیابانکی

اى قائم دوران بیا، اى صاحب انسان بیا
بازآ که جام صبرمان، لبریز شداز عشق تو
سید محمد مهدی سید علی آقا

روزی ظهور میکنی و میرسد بهار
اما به ماه وسال و زمان اعتبار نیست
تقویم هم به گفته ام اقرار میکند
سوگند میخورد که نباشی بهار نیست
شاعر: هدیه ارجمند

من عاشق دیدار تو، شیدا شوم از یاد تو
سرگشته از سوداى تو، بازآ طبیب ما تویى
سید محمد مهدی سید علی آقا

وقتی تو نیستی
نه هست‌های ما
چونان‌که بایدند
نه بایدها …

هر روز بی تو
روز مباداست.

قیصر امین پور

آن حجت داور تویى، فرقان تویى انسان تویى
سرچشمه عرفان تویى، آمال انس و جان تویى
سید محمد مهدی سید علی آقا

در هوایت بی‌قرارم روز و شب
سر ز پایت برندارم روز و شب
مولوی » دیوان شمس » غزلیات/غزل شمارهٔ ۳۰۲

آن مهدى یزدان تویى، آن هادى دوران تویى
آن مصلح آخر تویى، آن آخرین یاور تویى
سید محمد مهدی سید علی آقا

به وصف هيچ کسی جز تو دم نخواهم زد
خوشا کسی که اگر شاعرست شاعر توست
فاضل نظری

اى روح تو روح الامین، باشى امام آخرین
اى مخزن اسرار حق، اى جلوه گاه ذات حق
سید محمد مهدی سید علی آقا

سلام من به مهدی و به قلب آسمانیش

سلام من به پاکی و به لطف و مهربانیش

سلام من به لحظه­ای که می رسد ظهور او

نرگس سادات نوری

اى یادگار انبیا، اى وارث خون خدا
اى ماه آن ماه آفرین، اى نور و خیرالعالمین
سید محمد مهدی سید علی آقا

خودت بخواه که اين روزگار سر برسد
دعای اين همه چشم انتظار کافی نيست
فاضل نظری

چه سالها که گذشت و بهار منتظر است
بهار ِ زخمی ِ پشت حصار منتظر است
محمدرضا سلیمی

دلم قرار نمی گیرد از فغان بی تو
سپندوار ز کف داده ام عنان بی تو
امام خامنه ای

اى حاصل نخل نبى، اى نور چشمان على
اى مادر تو فاطمه، ماه شب تار همه
سید محمد مهدی سید علی آقا

تو بیایی همه ساعتها و ثانیه ها
از همین روز، همین لحظه، همین دم عیدند
قیصر امین پور

هزار سال دلم در هواى تو جوشید
و مانده است به شوقت چو چشمه سار اینک
مهدی طهماسبی

خدا کند که کسی حالتش چو ما نشود
ز دام خال سیاهش کسی رها نشود
امام خامنه ای

دلم غبار گرفته از انتظار اینک
بیا ببین که دلم مانده غصه دار اینک
مهدی طهماسبی

کس در جهان ندارد یک بنده همچو حافظ
زیرا که چون تو شاهی کس در جهان ندارد
حافظ » غزلیات/ غزل شمارهٔ ۱۲۶

با تو این پنجره ی ابری من خواهد دید
آسمانی پر پرواز اگربر گردی!
مرتضی کردی

تویی که پشت و پناه جهادیان خدایی
که سر جهاد تویی و خداست پشت و پناهت
شاعر: شهریار

رخت می بندد از این آینه تاریکی ها
روشنی می شود آغاز اگر برگردی!
مرتضی کردی

آقا! جسارت است؛ ولی زودتر بیا
این کارها به صبر و مدارا نمی‌شود
رضا جعفری

ای شمع جهان افروز بیا

وی شاهد عالـم سـوز بـیـا
آیت الله علامه کمپانی

این جشنها برای من آقا نمی‌شود
شب با چراغ عاریه فردا نمی‌شود
رضا جعفری

ای پری روی ملک صورت زیباسیرت

هر که با مثل تو انسش نبود انسان نیست

چشم برکرده بسی خلق که نابینااند

مثل صورت دیوار که در وی جان نیست

شاعر: سعدی/ غزل 122

آدمی نیست مگر کالبدی بی‌جانست

آن که گوید که مرا میل به دیدار تو نیست

سعدی

عدت یا عیدی الینا مرحبا
نعم ما روحت یا ریح الصبا
مولوی » مثنوی معنوی » دفتر سوم/بخش ۱۸۱

بی تو اینجا همه در حبس باد تبعیدند
سال هل ، هجری و شمسی ، همه بی خورشیدند

قیصر امین پور

جان بی جمال جانان میل جهان ندارد
هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد
حافظ شیرازی » غزلیات/ غزل شمارهٔ ۱۲۶

باز می گردد آخربه زمین سرسبزی
می تپد قلب زمان باز اگر برگردی!
مرتضی کردی

تو می آیی و از نزدیک می بینم تو را آخر
همان وقتی که می میرم،عجب می میرم خوبی
شاعر: سید حمیدرضا برقعی

باغ،باز آمدنت رابه همه می گوید
آه ،ای سرو سرافراز اگربرگردی!
مرتضی کردی

فصل بهار آمد و رنگ بهار نیست
اردی جهنم است زمانی که یار نیست
شاعر: علیرضا بدیع

سعدی از این پس که راه پیش تو دانست

گر ره دیگر رود ضلال مبینست

سعدی

من کمتر از آنم که به پای تو بیفتم
عالم شده سجاده و افتاده به پایت
شاعر: سید حمید رضا برقعی

به جان دوست که در اعتقاد سعدی نیست

که در جهان به جز از کوی دوست جایی هست

سعدی

ای شاد آن زمان که درآید وصال تو
تا ما ز گنج وصل تو بدهیم وام عید
مولوی » دیوان شمس » غزلیات/غزل شمارهٔ ۸۷۵

بخت جوان دارد آن که با تو قرینست

پیر نگردد که در بهشت برینست

سعدی

مطربا مجلس انس است غزل خوان و سرود
چند گویی که چنین رفت و چنان خواهد شد
حافظ /غزل شمارهٔ ۱۶۴

كِى چشمه جوشانِ تو اى حضرتِ جانان
جارى شود و جان بدهد بر دلِ بى جان
رضا امینی

می شود پنجره ها باز اگر برگردی
وزمین غرقه ی آواز اگربرگردی!
مرتضی کردی

مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد
هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد
حافظ/غزل شمارهٔ ۱۷۴

بخوان دعای فرج را اگر که می خواهی
حدیث غیبت یار تو مختصر گردد
مجتبی شجاع

از در خویشم مران کاین نه طریق وفاست

در همه شهری غریب ، در همه ملکی گداست

سعدی

هر راه بجز راه تو کج خواهد شد
بی لطف تو آسمان فلج خواهد شد
ما منتظران اگر بخواهیم همه
امسال همان سال فرج خواهد شد
مجتبی شجاع

 از ديده نهان اما اندر دل من جايش

 او را طلبم هر شب شايد كه ز در آيد

علامه میرجهانی

سعدی اگر عاشقی میل وصالت چراست

هر که دل دوست جست مصلحت خود نخواست

شاعر: سعدی

يا رب زغمش تا چند اشکم ز بصر آيد

بنشسته سر راهش ، شايد  ز سفر آيد
علامه میرجهانی

علیرضا قزوه
گر زاد رهی دارم همین اندوه و فریاد است

“نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی”

گر زاد رهی دارم همین اندوه و فریاد است

“نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی”
علیرضا قزوه

با همه جرمم امید با همه خوفم رجاست

گر درم ما مس است لطف شما کیمیاست

سعدی

  نظامی

یا صاحب الزمان و زمین موعود،دانای هرکه آمد و هر چه بود

گم نامم و تویی تو،که می دانی،تنها به نام سبز تو می نازم

شعر علیرضا قزوه برای امام زمان(عج)

سرم را می زنم از بی کسی گاهی به درگاهی

نه با خود زاد راهی بردم از دنیا، نه همراهی

  
نظامی
شعرم اگر چه هیچ نمی ارزد،سوزانده است نام و نشانم را

می سوزم و به هیزم ابیاتم،بیتی به عشق شعله می اندازم

هر جا که نام نامی تو آنجاست،قلبم بهانه غزلی دارد

این سوز ریشه ای ازلی دارد،پس با غم عزیز تو دمسازم

نظامی

شعرم برای توست شعاری نیست،کشتی برای موج سواری نیست

باور مکن که دل به زمین دادم،وقتی تویی بهانه پروازم

 
نظامی

به چشم خلق عزیز جهان شود حافظ
که بر در تو نهد روی مسکنت بر خاک

حافظ

بر كش ای آفتاب پنهانی!

پرده از آن جمال نورانی

هادی انصاری

کاشانی
خاك لايق نيست تابه رويش پاگذاری
در مسيرت جان فشانم ،گل بكارم تا بيايي
عيد منتظران برشما مبارك

من خاکم و من گردم من اشکم و من دردم

تو مهری و تو نوری تو عشقی و تو جانی

رهی معیری

درتمناي نگاهت بي قرارم تابيايي
من ظهور لحظه ها راميشمارم تا بيايي
کاشانی

هر سحر منتظر یار نباشم چه کنم ؟

من اگر اینهمه بیدار نباشم چه کنم ؟
شاعر: سید حمید رضا برقعه ای

تو را چنان که تویی هر نظر کجا بیند
به قدر دانش خود هر کسی کند ادراک

حافظ/ غزل 300

مصرع ناقص من کاش که کامل می شد

شعر در وصف تو از سوی تو نازل می شد
شاعر: سید حمید رضا برقعه ای

بی تاب تر از جان پریشان در شب
بی خواب تر از گردش هذیان بر لب
بی رؤیت روی او بلا تکلیفیم
مثل گل آفتابگردان در شب

محمد مهدی سیار

كِى مى‏رسى و مى‏دهى از يار خبرها
اى خاكِ رهت سُرمه مرغوبِ نظرها
رضا امینی

تو نباشی همه جا زير و زبر خواهد شد

هستی و باعث آرامش ساحل شده ای

محمد فرخ طلب

یا صاحب الزمان و زمین موعود،دانای هرکه آمد و هر چه بود

گم نامم و تویی تو،که می دانی،تنها به نام سبز تو می نازم

مستشار نظامی

شعرم اگر چه هیچ نمی ارزد،سوزانده است نام و نشانم را

می سوزم و به هیزم ابیاتم،بیتی به عشق شعله می اندازم

مستشار نظامی

چيزی نمانده معجزه سبز ديگری

مردی تبر به دوش گذارد قدم به راه

نگارالسادات حسينی

هر جا که نام نامی تو آنجاست،قلبم بهانه غزلی دارد

این سوز ریشه ای ازلی دارد،پس با غم عزیز تو دمسازم

مستشار نظامی

ديری است نشسته ام به راهت

تعبير به ماه و سال نتوان

مجتبی رحماندوست

شعرم برای توست شعاری نیست،کشتی برای موج سواری نیست

باور مکن که دل به زمین دادم،وقتی تویی بهانه پروازم

مسشار نظامی

من را نمی شناخت کسی اینجا، گم نامم و به نام تو می نازم

شادم که مثل عده معدودی،شعری برای نام نمی سازم

مستشار نظامی

امشب شب دعاست به حق نبی و آل
لب وا کنید بهر فرج هم دعا کنید
وحید محمدی

در راه رسیدن به تو گیرم که بمیرم

اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم

فاضل نظری

یک لحظه سوی ما نظری کن چه میشود

گر این کنی شها، چه صفایی به پا کنی

علیرضا بیات

گر عفو کنی یا نکنی حق داری
گر نامه ام امضا نکنی حق داری
با این همه عصیان و خطاکاری ما
گر چهره هویدا نکنی حق داری

سید مجتبی شجاع .

درد از كرانه هاي شكيبايي ام گذشت

وز حد ، ز هجر روي تو تنهايي ام گذشت

درد و حضور ماتم و افسون ، بهانه بود

صبر و قرار از دل دريايي ام گذشت !

طاهره حسن آبادي

.

گشت جاری عطر ايمان بر لب پاك بهار

منجی عالم اميد سبز احمد را ستود

میترا نيكدلی

اى قاصدِ از جانبِ دلدار كجايى
اى دوخته بر مقدمت انظار كجايى
رضا امینی

هیچ نباشد تباه عمر به سوادی عشق

تا تو کنی زمزمه شعر دل آرای عشق

ما همه دل مرده ایم رو به تو آورده ایم

تا به نگاهی کنی دل تو مصفای عشق

هر دمی از هجر یار غم زده ایم و خمار

می رسد از جمکران نغمه زیبای عشق

یار تو خود کن نظر بر دل من زن شرر

ده به من بی خبر مهر و تولای عشق

گر به دل من نبود گوهر کمیاب عشق

دل به تو بسپرده ام کن تو مهیای عشق

شاعر: محسن ربیعی

تويي كه اشك نيازم به خاطر توست

بقيع و هرچه در آن است ، در برابر توست

اگر كه معتكف بي قراري خويشم
تمام دلهره ام ، فصل بي تبلور توست !

طاهره حسن آبادي

زمين در انتظارت گرد خود از درد می پيچد

زمان افتاده گويی از قدم آهسته آهسته

سيد محمدعلی رضازاده

نگاه لطف و کرم کی کنی مرا جانا
نصیب شیفتگان، گشته بی سر و پایی

جمشید فتحی پور

خیال روی ترا نقش جان و دل کردیم
کز آن به چشم دلم هر نظر هویدایی

جمشید فتحی پور

اي ياس من خسته به دنبال اميدت

بايد چه كند آن كه نه ديد و نه شنيدت؟

سید محمد حسین ابوترابی

به سینه دیگرم از اشتیاق صبری نیست
که سر نهم به بیبان ز شور شیدایی

جمشید فتحی پور

نوش دارويی كه درد ما كند درمان كجاست؟

بي سر و سامانی اين قوم را سامان كجاست؟

حسین کلاهی

دلم هوای تو دارد چرا نمی آیی
بیا که نیست مرا بی رخت شکیبایی

جمشید فتحی پور

بي تو يك روز خوش نبود و نرفت آب خوش از گلويمان پايين

يا سرابيم بي تو در پوچی يا كه در خواب خويش مردابيم

قاسم صرافان

ای تمام آرزویم در نگاهت گشته پنهان
باطلش کن با نگاهی این طلسم انتظارم

شکیب تبریزی

از حديث قدسي چشمت كسي شرحي نخواند

مصحف زلف تو بد تفسير شد، ما را ببخش

علیرضا قزوه

واژه های ناب شعرم گرچه بی تو ته کشیده
من تو را بی شعر و واژه عاشقانه دوست دارم

شکیب تبریزی

از راه دور با دل رنجور آمدی

مرهم به غير صبر ندارد طبيب تو

فاطمه سالاروند

گرچه در شعرنگاهت مصرعی بیگانه هستم
با امید یک نگاهت لحظه هارا می شمارم

شکیب تیریزی

نيامدی که کپرهای ما کلنگی بود

کنون بيا که بناهايمان طلاکاری است

سعید بیابانکی

مثل باد سرد و خسته در تمنای رسیدن
مثل ابری غم گرفته زنده هستم تا ببارم

شکیب تبریزی

شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب است امشب
شبی کز روز خوشتر باشد آن شب امشب است امشب
هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات/ غزل شمارهٔ ۱۵

دجله هر شب هزار و يك قصه از نيستان سامرا دارد

مثل ما كه هزار و يك سال است زائر غصه های سردابيم

قاسم صرافان

بی قرارم مثل چشمه در تقلای شکفتن
یاد آن صبحی که شب را در زمین جا می گذارم

شکیب تبریزی

بیا تمام کن این جنگ نابرابر را

بتاز در صف نیرنگ کوفیان زمان

هادی ملک پور

در دل منتظران شوق و سروريست عجيب

آسمانها و زمين حالت ديگر شده اند

اکرم بهرامچی

شرمم کشد که بی تو نفس میکشم هنوز
تا زنده ام بس است همین شرمساریم
شهریار/ غزل شمارهٔ ۹۶ - وحشی شکار

در انتظار تو می ميرم و در اين دم آخر

دلم خوشست كه ديدم به خواب گاه به گاهت

استاد شهریار

کبک سر در برف ترسو غافل از غوغای عشق است
من چو طفلان اسیری بی قرار م بی قرارم

شکیب تبریزی

شايد او آمده و بار دگر برگشته

وای بر حال من و تو كه اگر برگشته

نادر حسینی

رقص مهتاب گواه است يقين می آيی

عرشيان در دل مهتاب شناور شده اند

اکرم بهرامچی

گرچه شعرم مثل سابق رنگی از شادی ندارد
عاشق شعر شکفتن در هیاهوی بهارم

سید احمد استوار

هر روز در هوای تو پرواز می كنيم

هر روز می شويم چو خورشيد، سرنگون

مرتضی آخرتی

خالی ام چون نی لبت را بر لبم نه تا ببیبنی
سینه ای سر شار حس صد غزل نا گفته دارم

سید احمد استوار

آه ای مرد، جهان منتظر مقدم توست

باز برگرد كه امروز خطر برگشته

نادر حسينی

نيمه ی کامل شعبان شده و وعده ی دوست

شاهدان منتظر زمزم کوثر شده اند

اکرم بهرامچی

بی همگان به سر شود بی‌تو به سر نمی‌شود
داغ تو دارد این دلم جای دگر نمی‌شود
مولوی » دیوان شمس » غزلیات/ غزل شمارهٔ ۵۵۳

گر چه شعری لایق تومن به رویا هم ندارم
عاشقت هستم که گاهی چند بیتی می نگارم

سید احمد استوار

از آخر شب تا سحر هر جمعه

ما منتظر امام باران هستيم

محمد مهدی عبدالهی

آسمانها و زمين پلک زدند انگاری

لحظه ها ی فرج عشق مُيَسر شده اند

اکرم بهرامچی

من گریه می‌ریزم به پای جاده‌ات، تا
آئینه‌کاری کرده باشم مقدمت را
علی اکبر لطیفیان

• شماره لینک#17637 -   ضمیمه یافت نشد!

مدتي گر عاشقی از ياد رفت از ما مرنج

اندكی گر مثنوی تأخير شد، ما را ببخش

عليرضا قزوه

اندر پی او به خلوت حور
دل در طلب بقای دلبر

شکیب تبریزی

سرزن ز فلق چو مهر رخشان
ای حجت پاک حی منان

شکیب تبریزی

بر برگ برگ دفتر ما ثبت کرده‌اند

يک عمر جستجوي تو، يک عمر انتظار

الهام امین

ای دل چرا شکسته و ساکت نشسته ای

چيزی بگو که ندبه و آهش گره گشاست

نظامی

شعبان کرامت است و شفاعت علی الخصوص

ماه تمام نيمه ماهش گره گشاست

نغمه مستشار نظامی

اندوه و بلا و درد و محنت
اینک شده پیشه پیشه محبان

شکیب تبریزی

مانند مرده‌ای متحرک شدم بیا

بی‌تو تمام زندگی‌ام در عدم گذشت

سید حمیدرضا برقعی

شب پشت شب گره به گلوی غزل زده

حلقه به حلقه زلف سياهش گره گشاست

نغمه مستشار نظامی

گه مهر سکوت ورد برلب
گه ناله کنان ز درد هجران

شکیب تبریزی

بنشسته با دو زانوی غم روبروی صبح

فرياد استغاثه «مهدی» بيا شنو

غلامرضا رحمدل

گه شعله فکن به آه سوزان
چون شمع گهی ز شعله گریان

شکیب تبریزی

تمام هستی عشقم، حضور دائم توست

چنان توام كه ندانم ز ما، كدام تويی

موسوی گرمارودی

آید مگرش صدای پایی
برهاندش از غم جدایی

می آوری با خود ای مرد، فردای زيباتری را

فردای دور از توهم، فردای خالی ز ترديد

سیمین دخت وحیدی

مدهوش ز لطف لن ترانی
افتاده ز پا به وادی طور

شکیب تبریزی

باور بکن اي عزيز آن روز قشنگ

می ميرم اگر تو را نشانم بدهند

محمدعلی رحيمی

دل در طلب بقای دلبر
مانند کلیم سرخوش از شور

شکیب تبریزی

در ذهن انگشتان من بوی حضورت می وزد

احساس درکت خوب من! تا بيکران روئيده است

خديجه پنجی

چون دشت سحرگهان مخمور
در حسرت ساغری پر از نور

شکیب تبریزی

تا بیایی، در کنار کوچه و دیوار و میخ

چند پر از بال جبرائیل بر در مانده است

حسن زاهدی

تمام خاک از عطر حضور دست تو پر بود
و من یک ریز می گفتم تو ای تنهاترین موعود
سینا میرزایی

عکس تو را به صفحه پندار می کشم

عمری بود که حسرت ديدار می کشم

حبيب چايچيان

تا کی بره تو چشم دوزیم
در آتش دوریت بسوزیم

شکیب تبریزی

دلم شكستي و جانم هنوز چشم به راهت

شبي سياهم و در آرزوي طلعت ماهت

استاد شهریار

چون غروب از اضطرابت سوختم
هفت دریا از سرابت سوختم
حجت الله بخشوده

ای نائره فتاده بر دل
از بارقه محبت تو

شکیب تبریزی

ما، سال‌ها به پای وصالت گریستیم

یعقوب‌وار، دیده گریان به ما رسید

جواد پرچمی

میراث‌دار چشمه‌های پاک و جوشان
او از تبار آفتاب و نسل آب است
حسین آرامی

به که قسم بخورم، بی‌تو من کم آوردم

بس است این همه دوری، بس است هجرانت

مهرداد مهرابی

وی روشنی حریم هستی
از پرتو نور طلعت تو

شکیب تبریزی

کنعان پیر، چشم به راه است

ای پیرهن بیا به بغل‌ ها

حسین قربانچه

در نظم جهان زخلقت تو
هستی است رهین منت تو

شکیب تیریزی

ما مانده‌ايم در خم اين کوچه‌های تنگ

ما را بيا، از اين همه دلواپسی درآر

الهام امین

حلقه به حلقه در زده تبريک گفته ام

نام تو را درين شب تاريک گفته ام

نغمه مستشار نظامی

نام تو روشنايی صبح است و راز عشق

خواندم پس از اذان طلوعت نماز عشق

روز تولد است و سلام و ارادتی

دادم به دست باد به شوق زيارتی

نغمه مستشار نظامی

هزار ندبه مبهم، هزار جمعه سرد

تمام عمر نشستم در آرزوی کسی

حجت‌الاسلام محمد عابدينی

خودت بخواه که این روزگار سر برسد

دعای این همه چشم انتظار کافی نیست

فاضل نظری

آقا سلام بر تو و شام غريب تو

آقا سلام بر دل غربت نصيب تو

فاطمه سالاروند

هرکس برهی است غیر راهت
مست نگهی است جز نگاهت

شکیب تبریزی

از خاک بازی خسته‌ام، باور کن آقا

دنيا برايم مثل زندان است بی تو

ياسر مسافر

مست می وصالم آقا بده جوابی
جانم فدای نامت دیگر نمانده تابی
مریم توفیقی

بيا که آينه روزگار، زنگاری است

بيا که زخم زبان‌های دوستان کاری است

سعيد بيابانکی

آماج خدنگ کفر گشته
آیین دیانت و شریعت

شکیب تبریزی

تو همچون آفتاب پشت ابر از دور پیدایی

سلام ای پادشاه روزهای تلخ تنهایی

رضا عابدین‌زاده

در انتظار تـــــو.عمـــریست مـــی ســـوزیم
دلــهایـــمان آتیـــش.چــشمانمان کــــارون
محمد رضا احمدی فر

ما به امید مهدی موعود

قاصدی پاک و خوش‌خبر هستیم

کوثر مسعودیان

بی تو جان آشنا ندارد هیچ
دردهامان دوا ندارد هیچ
عباس نادری قطب الدینی

می‌ آیی و به نام تو آغاز می‌ شود

تاریخ سبز عشق، چه روز خجسته‌ایست!

حسن یعقوبی

خدا کند که بهار رسیدنش برسد
شب تولد چشمان روشنش برسد
سعیدبیابانکی

از ظلمت غدّارۀ ابليس رهيدم _ زان پس به دو عالم

سرمايۀ هستي به رخ يار سپردم _ در حضرت شاهي

طاهره حسن آبادي

بیا که رونق عشقت فریب خلق شده

که می‌خورند دروغین به زلف یار قسم

حسین رضوی فرد

بر دلشدگان کوی عشقت
ماوا شده گوشه های عزلت

شکیب تبریزی

تا کی غروب جمعه ببینم که مادرم

یک گوشه بغض کرده که: این جمعه هم گذشت

سید حمیدرضا برقعی

چه روزها که یک به یک غروب شد، نیآمدی

چه اشکها که در گلو، رسوب شد نیآمدی
مهدی جهاندار

تا بیایی چشم‌های باغ بر در مانده است

در قدم‌هایت قنوت گل شناور مانده است

حسن زاهدی

از رخ بفکن نقاب غیبت
روشن بنما جهان ظلمت

شکیب تبریزی

بیا… و این تب تردید را ز ما برگیر

بکش به روی جهان دست عدل‌گستر را

هادی ملک‌پور

با بهــــــــــــاری که تو با آمـــــدنت آوردی
گر کنم جان به فدای قدمـــــت ..باز کم است
سید محمد رضا هاشمی زاده

هجران تو کی سر رسد ای یوسف رعنای من

مهرت سرور جان من ای جان من جانان من

حبیب‌الله نیکخواه

چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی
که اگر کنی همه درد من به یکی نظاره دوا کنی
هاتف اصفهانی/ غزل شمارهٔ ۷۷

شهـــــر در غربــــت بی همنفسی می میرد
دستهــــــایی که کند پنجره ای باز…کم است
سید محمد رضا هاشمی زاده

دل راز جهان گسسته بینم
تن را زفراق خسته بینم

شکیب تبریزی

مرا خلاص کن از سال‌های غیبت خود

مگر تحمل من مثل صبر ایوب است

رضا جعفری

با ردیفی که دوچشمـــــــان غریبـــــت دارند
شعــــر موزون تو را قافیــــه پرداز کم است
سید محمد رضا هاشمی زاده

دستم به دست‌ های تو آقا نمی‌ رسد

فریاد من به نزد تو آیا نمی‌ رسد؟

ماندانا شهبازی

کهکشانی ست به هر گوشه ی چشمت ..اما
در هـوای نظـــــــرت قدرت پرواز کم است
سید محمد رضا هاشمی زاده

هی وعده داده‌ام به دلم صبح روز بعد

فردا شده است، وعده فردا! نیامدی

جمیله ناصری گلستانی

خرم آن لحظه که مشتاق به یاری برسد
آرزومند نگاری به نگاری برسد
امیرخسرو دهلوی/گزیدهٔ غزل ۲۴۱

• شماره لینک#17636 -   ضمیمه یافت نشد!

دیگر نه توان و نی قرار است
باز آکه جهان در انتظار است

شکیب تبریزی

ای آن که آشکارترین، دوست دارمت

با من چه کرده‌ای که چنین بی‌قرارمت

کیومرث مرادی

وسعت سوز مرا زمزمه ی ســاز کم است
زخمه ی ســاز مرا فرصـــت آواز کم است
سید محمد رضا هاشمی زاده

دار و ندارمان دل و دل دادن به توست

هر چند وسعمان نرسد کم نمی دهيم

سيدمهدی نژادهاشمی

رسيد مژده که آمد گل هميشه بهار

ستارگان نگاهم به جان سجود شدند

مريم توفيقی

يا رب زغمش تا چند اشکم ز بصر آيد

بنشسته سر راهش ، شايد ز سفر آيد
شعر از علامه میر جهانی

یا صاحب الزمان و زمین موعود،دانای هرکه آمد و هر چه بود

گم نامم و تویی تو،که می دانی،تنها به نام سبز تو می نازم

از نظامی

گر عفو کنی یا نکنی حق داری
گر نامه ام امضا نکنی حق داری
با این همه عصیان و خطاکاری ما
گر چهره هویدا نکنی حق داری

سید مجتبی شجاع

«یوسف» گم گشته باز آید به كنعان غم مخور

كلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

از حافظ شیرازی

گرچه شیرین دهنان پادشاهند ولی

«او سلیمان» زمانست كه خاتم با اوست
حافظ شیرازی

ز غم هجر مکن ناله و فریاد که من زده ‏ام فالی و فریاد رسی می ‏آید
شعر از حافظ شیرازی

آه! وقتی لحظه ی تحويل دل ها باشی و…

با اذان خود گواراتر کنی اين عيد را

من کلاس اول شعرم اجازه يک سوال

می زنی بر دفترم با مهر خود تاييد را؟

زهرا محمودی

خوبست که ماه آسمانت باشی
پروانه بیقرار جانت باشی
ای شیعه مراقبت کن از اعمالت
تا زینت صاحب الزمانت باشی

سید مجتبی شجاع .

آن هادي امّت ، چو نظر بر دو جهان كرد _ از نور جمالش

در كوكبۀ عرش برين ، ساز نمودم _ فرياد رهايي . . .

طاهره حسن آبادي

چند قرن است اين غزل ها از بيانت عاجزند

واژه ها وا کرده اند اينجا لب تمجيد را

ای يقين محض هرکه پشت در جامانده است

می رسد روزی که می کوبد در اميد را

مهدی عارفی

گر يار به ما رخ ننمايد چه توان كرد ؟
زان روي نقاب ار نگشايد ، چه توان كرد ؟
(فيض كاشاني)

باد بر گيسوی باغ انتظارش شانه زد

تا به رقص انداخت موجش شاخه های بيد را

ماه پشت پرده بالا زد حجاب ابر را

تا زمين بهتر ببيند آنچه می تابيد را

مهدی عارفی

ناقابل است پیش کشم در برابرت
چشمم سرم دلم همه اقا فدایتان
با این همه که رنج کشیدی به خاطرم
کشتی مرا دوباره به اشک و دعایتان

حسن کردی

از بس ستم ز دشمن بی دین کشیده اند

دل های عاشقـان شما گشته پر ز خون

حمیدرضا فاطمی

آسمان بيدار کرد از خواب خوش خورشيد را

عشق زد بر گردنش يک رشته مرواريد را

عطر نرگس ها وزيد و باز باران خنده کرد

مست کرد از گوشه ی هر نغمه اش ناهيد را

زهرا محمودی

درودت باد ای مرهون تو صد خاطر و صد یاد

درودت باد سر دادم به ره دیده ، دلی در دوریت در داد ،

میدانم تو می‌دانی ، بماند هرچه بادا باد

علی اکبر رائفی پور (آرما)

من اصل انتظار تو را برده ام ز یاد

با انتظارهای فراوانم از شما

من نان به نرخ نام تو خوردم ، حلال کن

محض رضای ذائقه میخوانم از شما

مهدی عارفی

در انتظـار دیـدن رویـت گذشتـه است

بیش از هزار سال و ، مه و روز و شب و قرون

حمید رضا فاطمی

می ترسم از رسیدن آن جمعه ای که من

قبل از سلام روی بگردانم از شما

رویی نمانده است به چشمت نظر کنم

پس بی دلیل نیست ، گریزانم از شما

مهدی عارفی

از این همه دو رنـگی و پستی دلم گرفت

عمری است خسته ام ز همه مردمان دون

حمیدرضا فاطمی

با اینکه روضه خوانم و می خوانم از شما

فهمیده ام که هیچ نمیدانم از شما

یا ایها العزیز ! ذلیل معاصی ام

باید ز شرم چهره بپوشانم از شما

مهدی عارفی

ای وصالت آرزوی عاشقان
وی خیالت پیش روی عاشقان

هر کجا کردم نظـربالا و پست
جلوه ای ازروی زیبای تو هست

شاعر: مولانا

انـدر فراقت ای گـل زیبـای مـه نشـان

گشته نصیبـم از غم پنهـان دل ، جنون

حمیدرضا فاطمی

دوباره عطر مناجات با فضا آميخت

مگر كه موسی عمران ز طور می آيد؟

ناصر فيض

​تا شـادمـان شود دل مـا از غـم درون

یا مهـدیا ز پرده ی غیبـت بیـا برون

حمیدرضا فاطمی

ناگهان قفل بزرگ تیرگی را می‌گشاید
آنکه در دستش کلید شهر پر آیینه دارد
قیصر امین‌پور

بر چهره پر ز نور مهدی صلوات

بر جان و دل صبور مهدی صلوات

تا امر فرج شود مهيا بفرست

بهر فرج و ظهور مهدی صلوات . . .

مهدی عابدی

لحظه انتظار نزدیک است
آید آن روز بی گمان مهدی (عج)
حمیدرضا فاطمی

ترا به حضرت زهرا، بيا ز غيبت کبری

دگر بس است جدايی، خدا کند که بيايی

مهدی عابدی

روشنی بخش هر دل تاری
ساکن قلب شیعیان مهدی (عج)
حمیدرضا فاطمی

به سينه ها تو سروری به ديده ها همه نوری

به دردها تو دوايی، خدا کند که بيايی

مهدی عابدی

دل مدينه شکسته حرم به راه نشسته

تو مروه ای تو صفايی، خدا کند که بيايی

مهدی عابدی

مادرم گفته روز آمدنت

ذوالفقار علی(ع) ست در دستت

محمدرضا سليمی